Sone

1. Servet-i Fünun döneminde Fransız edebiyatından alınmıştır.
2. Bütün Avrupa edebiyatlarında soneye rastlanır.
3. Sone daha çok lirik konulara elverişli olduğundan sevilmiş ve tutulmuştur.
4. On dört mısradan oluşan bir nazım biçimidir.
5. Sonenin ilk iki bendi dörder, son iki bendi üçer dizelidir.
6. Sonenin ilk iki bendi son iki üçlükte söylenecek duygu ve düşünce için bir hazırlık, bir giriş bölümüdür.
7. Özellikle son dize duygu yönünden en güçlü dize olur ve şiirin bütün etkisini üzerinde toplar.
8. Kafiye şeması, abba – abba – ccd – ede-abba-abba

ÖRNEK:

MAKDEM-İ YÂR

Pervâne-i zerrin gibi her zühre-i zerrin

Titrerdi zümürrüd-geh-i lerzân-ı çemende

Çağlardı leb-i sîm-i hıyâbân-ı semende

Bir çeşme-i billûr ile bir cûy-i bilûrin

Düşmüştü siyeh berg-i şebe şebnem-i sîmîn

Şeb-nem gibi titrerdi kamer leyl üzerinde

Bir şeb-pere-i hutfe bir âhû-yı çerende

Vermişti bu nüzhet-gehe bir vahşet-i nermîn

Âhû ile şeb-perre vü evrâk ile azhâr

Nâ-gâh fısıldaştı leb-i âb-ı revânda

Zîrâ şu perî-h^neye karşı bu evânda

Ey dürr-i yetîm-i sadef-i şefkâtim, ey yâr

Sen bir meh-i zî-ruh gibi yükseliyordun

Muzlim korunun zıllı içinden geliyordun

                                        Cenap Şahabettin