Beş Hececiler (Hecenin Beş Şairi) (1915–1921)

• Hecenin Beş Şairi adıyla da anılan bu sanatçılar milli edebiyat akımından etkilenmiş ve şiirlerinde hece veznini kullanmışlardır.
• Şiirde sade ve özentisiz olmayı ve süsten uzak olmayı tercih etmişlerdir.
• Eserlerinde konuşma dilini kullanmışlardır.
• İlk şiirlerinde aruzu kullanan Beş Hececiler şiire 1. Dünya Savaşı ve milli mücadele döneminde başlamışlardı.
• Ferdi duyarlılıkları, eski korsan hikâyelerini, yurt köşelerini ve Anadolu gerçeklerini şiire aktarmışlardır.
• Yerli milli bir sanat ve tarih motifleri yaşanan hayat dilimleriyle örülü bir memleket edebiyatı meydana getirmeyi amaçladılar.
• Şiirde memleket sevgisi, yurdun güzellikleri, kahramanlıklar ve yiğitlik gibi temaları işlemişlerdir.
• Şiirlerinde Anadolu’yu coşkulu bir dille anlattılar.
• Hece ile serbest müstezatlar denemişlerdir.
• Mısra kümelendirmede dörtlük esasına bağlı kalmayıp yeni yeni biçimler aramışlardır.
• Bir olay ya da hikâye anlatmak için beyit beyit uzun şiirler yazdılar.
• Nesir cümlesini şiire aktardılar ve düzyazıdaki söz dizimini şiirlerde de görülmesi Beş Hececiler’de çok rastlanan bir özelliktir.
• Toplumsal konuyla uğraşmamış kişisel konularda şiirler yazmışlardır.
• Memleket konularıyla fazla ilgilenmemişlerdir.
• Gerçekçi olmak istemişler ancak hemen hepsi romantizme sürüklenmiştir.
• Bu topluluğun sanatçıları şunlardır (HEYOF):
• Yusuf Ziya Ortaç
• Orhan Seyfi Orhon
• Faruk Nafiz Çamlıbel
• Enis Behiç Koryürek
• Halit Fahri Ozansoy