- Mehmet Akif Ersoy, Milli Edebiyat Dönemi'nde yaşamasına rağmen Milli Edebiyat çizgisi dışında eserler vermiştir.
- “Ümmetçi” bir şair olarak tanınan Mehmet Akif ‘in asıl mesleği baytarlıktır. Mehmet Akif ‘in babası Fatih medresesi müderrisidir. Küçük yaşlardan itibaren din eğitimi almıştır. Çok iyi Arapça ve Farsça bilmektedir.
- Kaynağı İslam dini olan, imanı şiirleri ve manzum hikâyeleri ile tanınır.
- Mehmet Akif bir ahlak ve fikir adamıdır.
- Türk şiirine gerçek realizmi getirmiştir.
- Eserlerine toplumcu bir sanat anlayışı hâkimdir. Eserlerinde kendi üzüntüleri, sevinçleri, aşkları ve kinleri görülmez. Bütün derdi toplumdur.
- Şiirlerindeki başlıca temalar: yoksullara acımak, vatan sevgisi, kötülük karşısında isyan, inanç, umut ve iyimserliktir.
- Akif’in eserleri iki temel nokta üzerinde yoğunlaşır: Millet ülküsü, İslam ülküsü.
- Akif’in şiirlerinde güzellikten ziyade düşünce ön plandadır.
- Aruzu Türkçeye büyük bir ustalıkla uygular. Hece ölçüsünü hiç kullanmamıştır.
- Nazım şekilleri konusunda, divan nazmının şekillerini tercih eder ve bunlar arasında en çok mesnevi şeklini kullanır.
- Nazım nesre yaklaşmıştır. Manzum hikâyenin en büyük yazarlarındandır.
- Dini lirizm şiirinin özelliğidir.
- Akif’in dili bir bütün değildir. Tasvirlerinin dışında kalan birçok şiirinde dil, konuşma dilinden uzaktır.
- Manzum hikâyelerindeki diyaloglarda dili oldukça sadedir.
- Kuvvetli bir gözlemciliği, büyük bir tasvir ve hikaye etme kabiliyeti vardır. Eserlerinde canlı tablolar çizer, şiirinin konularını günlük olaylardan alır.
Eserleri:
Tüm şiirlerini Safahat adlı kitapta toplamıştır Safahat yedi bölümdür: Safahat, Süleymaniye Kürsüsünden, Hatıralar, Asım, Gölgeler, Hakkın Sesleri, Fatih Kürsüsünde’dir.
